De volgende keer dat je je verlaten voelt,
Voel het dan helemaal. Laat het gevoel helemaal binnenkomen deze keer.
Niet het verhaal van verlatenheid, maar de pure rauwe sensaties die al sinds het begin ervan
ernaar verlangen om door jou omarmd te worden.
Omarm het wankele gevoel, het gebroken gevoel, en het rauwe leven dat zich door je heen beweegt. Draai je er niet voor weg deze keer. Je hebt jezelf harder nodig dan ooit.
Er is een opening binnenin ‘de verlatene’, begraven in haar hart, verborgen in zijn lichaam, en in de kern van de leegte.
Daar binnenin zit het goud verstopt, en het vereist een nieuwe perceptie om naar de oppervlakte te laten komen.
In de bereidheid om erdoorheen te ademen en de ongemakkelijke gevoelens te overspoelen met de warmte van je aanwezigheid, kom je tot dat diepe Wezen dat jou nooit heeft verlaten. Neem deze als jouw geliefde.
Alles breekt dan open en onthult de ontspruitende, zachte levendigheid vanuit jouw kern.
Zelfs verlatenheid zal in zijn rol als verwoestende bondgenoot op je pad, zijn puurheid en helderheid onthullen wanneer je deze ontmoet, toestaat, omvat en omarmd.
– Matt Licata
0 Reacties