Reizen naar de onderwereld

Wat is de onderwereld?

De Onderwereld kun je zien als een Grote Baarmoeder die ons geboren heeft doen worden in deze werkelijkheid en waarnaar wij uiteindelijk ook weer naar terug keren als we onze laatste adem uitblazen.

Het is de plaats van onze oorspronkelijke primaire levenskracht, onze onschuld en innerlijke wijsheid.

Het is ook een wereld van schaduwen, die vertegenwoordigen alle onbewuste aspecten van onszelf die nog niet zijn erkent of  in het licht van ons bewustzijn zijn gebracht. Hier leven al onze diepste angsten, alle onuitsprekelijke collectieve schaduwen en tevens al onze magnifieke kwaliteiten en krachten.

Je kunt de Onderwereld de “verloren vrouwelijke ziel “van deze wereld noemen.

In veel moderne boeken over sjamanisme wordt geschreven dat de onderwereld en het onderbewustzijn beiden hetzelfde zijn. Toch is dat niet helemaal juist. Want als we het onbewuste bewust kunnen zijn, zou het niet onbewust zijn. Je zou eerder kunnen zeggen, dat de onderwereld de plaats is waar het bewuste en het onbewuste elkaar ontmoeten en onderling met elkaar communiceren.

Het  Vrouwelijke deel van de hersenen

90 % van onze hersenactiviteit bevindt zich buiten ons bewuste gewaar zijn om. We worden grotendeels gecontroleerd door onbewuste processen die zich afspelen in het kleine deel van de hersenen, het Cerebellum. In de gnostiek van het sjamanisme wordt dit achterste deel van de hersenen het vrouwelijke deel van de hersenen genoemd: de baarmoeder van ons bewustzijn.  Het mannelijke deel aan de voorkant , de Neo-cortex is de vertaler daarvan. Dit mannelijke deel activeert ons lineaire logische denken, ons vermogen om te analyseren, te beredeneren. Zodra deze twee samenwerken in eenheid, ontwaakt de harmonische symfonie van onze natuur. Doordat we al op jonge leeftijd worden aangespoord om vooral dit mannelijke aspect van de hersenen aan te spreken, raken we al snel het contact kwijt met het vrouwelijke deel van de hersenen dat veel meer vloeibaar van aard is, onlogisch , niet rationeel en niet-lineair. De vrouwelijke wijze van zijn is als een spiralen pad dat zich ontvouwt. Wanneer we dat kwijtraken, verliezen we contact met de Bron van Alle Leven, met Moeder Aarde, met onze lichamen, onze diepe gevoelens , onze seksualiteit en onze ziel.

15 minuten van ceremonie, lucide dromen of diep gebed kunnen je daarom verder helpen dan 15 jaren in psychotherapie, omdat deze laatste slechts gebruik maakt van de gedachtenprocessen die10 % van ons bewustzijn in beslag nemen

Eén van de sjamanistische technieken  is “reizen tussen de werelden ” om een brug te creëren tussen de wereld van het alledaagse en die van de onderwereld.

De onderwereld , de Grote Baarmoeder binnengaan

Er zit geen logica in de manier waarop je de onderwereld binnengaat . Als je het voor het eerst doet, kost het je even tijd om te wennen aan een nieuwe manier van werken. Alle kleuren, vormen, symbolen en richtingen waarin je reist hebben een betekenis die het bewuste denken niet meteen zal kunnen begrijpen. “Begrijpen komt later “, zeg ik altijd tegen de studenten die het Medicijnwiel gaan bewandelen.

Hoe bereid je je voor?

De kleuren geel ( of wit) , rood en zwart hebben het effect dat zij de onderwereld kunnen openen. Ze vertegenwoordigen de natuurlijke cycli van de natuur: dag, zonsondergang en nacht; geboorte, leven en dood. Door deze kleuren te visualiseren kun je je voorbereiden op een reis naar de onderwereld. Dat kun je op verschillende manieren in je meditatie verwerken. Een manier is door je voor te stellen hoe de dag overgaat in nacht, waarbij de lucht van rood overgaat in zwart. Een andere manier is om je voor te stellen hoe je van een zonovergoten ruimte zoals een tuin ineens door een deur een donkere kamer binnengaat, waarbij je een rode gloed over je zicht krijgt.

Als je liever helemaal ontspannen wilt liggen, zonder je te hoeven inspannen en te controleren of  het ritme van je trommel of ratel wel goed doorloopt, kun je ook op zoek gaan naar een CD waarop speciaal voor dit doel reizen worden begeleid. Meestal is er dan ook een “callback” aan het einde; een veranderend ritme dat zich vertraagt en waarbij je vanzelf merkt dat het tijd is om terug te komen. Goede tracks kun je vinden van o.a. Michael Harner en Sandra Ingerman.

Shamanic drumming

Hoe bereik je de onderwereld?

Het belangrijkste symbool is een tunnel die de aarde ingaat. Je stelt jezelf voor op een mooie plaats in de natuur waar je je veilig en ontspannen voelt. Na het zien van de 3 kleuren hier, ga je op zoek naar een gat in de grond of een holte van een boom of een grot. Laat je verrassen wat zich aandient..het is voor ieder weer verschillend. Laat je in deze holte zakken of duik erin zoals je in het water duikt.Een tunnel brengt je diep de aarde in. Het kan enige minuten duren om almaar dieper en dieper door de duisternis te zakken. Op een gegeven moment opent de tunnel zich en gaat over in een ander landschap. Dit is de onderwereld. Er is een hele wereld daar beneden met velden, wouden, meren, bergen en wegen. 

Bescherming vinden

Er zijn daar ook vele levende wezens: dieren , maar ook vreemde entiteiten die je niet zo snel op de aarde zou zien. Sommige daarvan zijn hulpvaardig en beschermend, maar andere kunnen gevaarlijk of zelfs vijandig zijn.  

Jouw eerste prioriteit is dan ook om een beschermer te vinden. 

De eerste bondgenoot hier zal jouw krachtdier zijn. Een dier dat jou zal beschermen en die er voor zal zorgen dat je niets overkomt mits je bereid bent jouw dierlijke kracht terug te halen. Het vraagt een verantwoordelijkheid van jou om met dit dier te leven en te werken. 

Zodra je de onderwereld voor de eerste keer binnenkomt, zul je een heleboel dieren kunnen aantreffen. Hoe weet je nu welk dier jouw krachtdier is?

Allereerst:  vermijd elk dier dat zijn tanden aan je toont of zich vijandig gedraagt. Er zal één dier vriendelijk zijn en ook zich enigszins aan je opdringen om contact met je te maken. Michael Harner geeft vaak het advies om te vragen of het dier zich op 3 verschillende manieren aan je wil tonen. Op deze wijze is hij er zeker van dat hij met het juiste krachtdier te maken heeft.

Neem de tijd

Heb je contact gemaakt met jouw dier, houd het dan stevig vast, laat het niet los en draag het met je mee of begeleid het met je mee door de tunnel naar boven  de onderwereld uit.

Neem dan alle tijd de komende dagen om het dier te voelen in en om je heen. Probeer uitdrukking te geven aan zijn/haar manieren van bewegen. Dat kan door je helemaal in het dier te verplaatsen, spontaan te dansen of als je graag jouw stem gebruikt zijn/haar lied te zingen. Laat jouw bewegingen daarbij voortdurend geleid worden door je instinct. Zodra je gaat denken: “Oh jee, wat ben ik aan het doen? “, ben je algauw het contact met het dier kwijt. Het vergt tijd om deze manier van aandacht geven een tweede natuur te laten zijn.

Je kunt ook de komende tijd meerdere reizen maken  door de tunnel om jouw krachtdier te ontmoeten en ermee te praten en vragen te stellen als: “Wat is jouw specifieke kracht? Wat zijn jouw kwaliteiten? Waarom verschijn jij speciaal voor mij? Wat kom je mij brengen? Wat kun je mij leren? Hoe zorg ik ervoor dat je blijft?

Door deze vragen te stellen blijf  je in communicatie  met het dier en neemt je intuïtie toe. Het dier zal steeds nadrukkelijker aanwezig zijn in je dagelijkse leven en je op vele gebieden kunnen begeleiden. Het zal ook spontaan in je dromen kunnen verschijnen met speciale boodschappen. 

Eén worden met je krachtdier 

Na verloop van tijd raak je meer en meer vertrouwd met dit krachtdier. Je raakt eraan gewend om ermee te versmelten. De mensen om je heen merken dat er iets is veranderd: misschien geef je je grenzen gemakkelijker aan of ga je er wat vaker op uit. Het lukt je om bepaalde knopen door te hakken. 

Er is uiteindelijk geen krachtdier meer bij je, maar je bent er dan helemaal één mee geworden.

“Toen ik mijn eerste training volgde bij The Four Winds Society, bleek de oprichter en initiator er zelf nog niet te zijn. De teachers waren begonnen met een introductie. Ik zat vooraan op de grond met mijn ogen dicht. Op die manier kon ik goed luisteren naar wat er allemaal gezegd werd. Op een gegeven moment zie ik over het middenpad een zwarte katachtige lopen. Hij sloop zachtjes naar voren naar een lege stoel in het midden. Ik schrok en toen ik mijn ogen opendeed, zag ik daar een man zitten die zich voorstelde als Alberto Villoldo”.