Angst voor de dood

Als je de meest prominente angsten van de mens op een rij zou zetten, dan zou de angst voor de dood  hoogstwaarschijnlijk op de eerste plaats komen met op de tweede plaats ‘spreken in het openbaar’. Het is een delicaat en gevoelig onderwerp , terwijl het iets is dat we allemaal zullen gaan ervaren en waar we onze ogen niet voor kunnen sluiten.

Lao Tzu van de Zhou Dynastie (1046-256 BC) zei eens: “Als je je realiseert dat alles aan verandering onderhevig is, dan is er niets waar je je aan vast hoeft te houden. Als je niet bang bent om te sterven, dan is er niets dat je niet kunt bereiken.”

Het overstijgen van de angst voor de dood

Of je nu de oude sjamanistische Tibetaanse Bon tradities bestudeert, de mystiek van India of de sjamanistische praktijken van Amerika, in elke traditie wordt het overstijgen van de angst voor de dood gezien als een doorgang naar hogere rijken van bewustzijn.

De essentie van al deze leringen is dat het ontkennen van onze eigen sterfelijkheid ons verhindert om voluit te leven en kan innerlijke en uiterlijke heelwording blokkeren.

Voor velen lijkt het idee dat je de angst voor de dood en sterven loslaat absurd. Het is immers een overlevingsmechanisme die ons helpt om in leven te blijven? Een sjamaan zou je kunnen aanmoedigen om dit eens verder onder de loep te nemen. Kun je identificeren wat de dood is? Zo niet, kun je identificeren wat leven is? Wie en wat ben je in werkelijkheid?

Een sjamaan uit de Amazone deelt de volgende woorden :

“Daar waar leven is, daar is dood – we kunnen ons er niet voor verstoppen. De dood is een noodzakelijkheid voor het leven om te kunnen bestaan. De mensen in het westen hebben het vervloekt uit angst en onwetendheid. Maar waarom? Is de dood werkelijk iets om bang voor te zijn? Mensen zijn zo druk met ervoor wegrennen, dat ze niet waarlijk kunnen leven.” 

Angst voor het onbekende?

Waarom doen we dit onszelf aan? Waar zijn we in wezen dan bang voor? Zou het komen vanuit een diepe spijt dat we niet volledig authentiek geleefd hebben , niet de stem van ons hart gevolgd hebben dat weet waar we toe in staat zouden zijn als we dat wel hadden gedaan? Is het onze angst voor het onbekende, het niet weten wat er zal gebeuren als we door de poort gaan?

Een chirurg vertelt dat de gemiddelde Amerikaanse patiënt zo bang is voor de dood dat de uitslag van een negatieve diagnose meer levensbedreigend kan zijn dan de ziekte zelf. Wanneer de ziekte zijn slag slaat, raken we in paniek en verdrinken we onszelf in de implicaties die dit zou kunnen hebben op onze levensstijl, onze relaties en uiteindelijk op ons eigen overleven.

Maar zo hoeft het niet te zijn. We kunnen veel leren van de medicijnmannen en -vrouwen die een voorbeeld zijn en ons laten zien wat mogelijk is als we onze angst voor de dood en het onbekende overwinnen.

Noodzakelijke lessen om te leren

De sjamanen uit de Amazone zien  ziekten als de “moeders”  die zwanger van ons raken om ons de noodzakelijke spirituele lessen te leren. Op deze wijze, leert een patiënt zijn ziekte te omarmen, in plaats van ertegen te vechten  en de ziekte ( de moeder) zal hem/haar opnieuw geboren laten worden. Waardevolle informatie komt hierdoor vrij die niet alleen het lichaam heelt, maar tevens ook nieuwe manieren van waarnemen opent. Als de patiënt niet in staat is de essentie van de ziekte te zien en ervan te leren, zullen ze liefdevol naar de andere kant overgedragen worden, waar nieuwe lessen geleerd kunnen worden.

Je kunt deze visie letterlijk nemen of zien als een fascinerende lokale mythologie, maar één ding is zeker: deze zienswijze creëert een houding van vredige overgave aan het onbekende. Iets wat in alle grote scholen van Wijsheid wordt gezien als een gouden principe.

Vergankelijkheid is een feit

Een van de redenen waarom het sjamanisme en inheemse geneeskunde zich vandaag de dag zo gemakkelijk verspreiden is dat ze de essentie overdragen in een paar simpele waarheden die in ons allemaal resoneren. De meest krachtige van alle is het begrip dat noch het leven noch de dood gevreesd hoeven te worden.

Levend in een wereld die moeilijk te ontcijferen is, kan het helpen om je open te stellen voor die fenomenen die zonder twijfel waar zijn. Er kan ons één ding gegarandeerd worden – er zal een einde komen aan onze fysieke incarnatie. Door ons over te geven aan de vergankelijkheid van onze realiteit, ontstaat er een opening naar een grotere vrijheid.

“De angst voor de dood komt voort uit de angst voor het leven zelf. Een mens die voluit leeft, is elk moment voorbereid om te sterven.” -Mark Twain

In liefdevolle nagedachtenis aan al onze geliefden die zijn overgegaan. Moge hun overgang iets diepers in ons allemaal aanraken. Blijf nieuwschierig, Nick Polizzi, Director, The Sacred Science ( vrij vertaald uit het Engels door Gwen Floch)

2 t/m 5 mei 2024

                                                                           een bijzonder intensive van 4 dagen